Persoonlijk verhaal van iemand anders.

Ik was klaar om eten te koken in de duisternis, want er was geen elektriciteit meer. toen zag ik mijn dochter.. Ze stond bang achter me. Dat was toen ik me realiseerde het een aardbeving was. ik had het nog nooit meegemaakt, maar ik wist precies wat ik moest doen.  We wachtten maar het werd sterker. Wij gingen  dekking  zoeken in de kelder in de hoop dat het zal stoppen. Dat is wanneer Ik besloot dat het tijd is om het huis te ontruimen. ik pakte een zaklamp, mijn mobieltje, en haastte naar de kelder. Tegen de tijd dat we helemaal bang waren was het schudden gestopt. in die nacht zijn er nog veel naschokken geweest.

Ik ben er nu zeker van om voorzorgsmaatregelen te nemen en bereid zijn om dit soort incidenten te confronteren..